Gołąb hodowlany – gil

gil

Te piękne ubarwione ptaki, mieniące się w słońcu jak żywe klejnoty, są prawdziwą ozdobą gołębnika. Ze względu na pokrój i charakterystyczne ubarwienie należą do gołębi polnych dwubarwnych. W oficjalnej klasyfikacji zaliczano je do grupy gołębi barwnych.

Jaka jest historia tej rasy?

Pochodzenie tych gołębi nie jest dokładnie znane. Większość autorów uważa, że pochodzą z Azji, skąd mogły trafić do Albanii, a następnie do innych państw europejskich. Jest to dość stara rasa, opisana już w 1737 roku. Duże zasługi w hodowli i doskonaleniu odmian barwnych mają hodowcy niemieccy, i właśnie tam gile hodowane są najliczniej.

Oto zewnętrzne cechy charakterystyczne dla tej rasy:

1). Oczy – pomarańczowe.
2). Brew – słabo rozwinięta, lekko czerwonawa.
3). Dziób – dość długi, jasny do ciemnorogowego, cielisty u białoskrzydłych, ciemnorogowy u niebieskoskrzydłych.
4). Pierś – umiarkowanie szeroka i mało wysunięta.
5). Upierzenie – dobrze rozwinięte, przylegające.
6). Głowa – lekko wysklepiona, długa i wąska; czoło dość płaskie; głowa zakończona ostrym czubkiem, który zaczyna się z tyłu na szyi i przechodzi w ostry „grzebień”.
7). Szyja – dość długa, umiarkowanie cienka. Podgardle dobrze wykrojone.
8). Nogi – nogi średnio długie, nieopierzone.
9). Plecy – lekko opadające.
10). Skrzydła – umiarkowanie długie, mocne, zwarte.
11). Ogon – zwarty.
12). Umaszczenie:

a). gil miedziany – czarnoskrzydły, białoskrzydły i niebieskoskrzydły.
b). gil złocisty – czarnoskrzydły, białoskrzydły i niebieskoskrzydły.
c). gile miedziane i złote – białolote oraz białogłowe białoloty.

Wybierz się również na wycieczkę do Płocka i zobacz, jakie nowe zwierzęta pojawiły się w płockim zoo.

Należy wiedzieć, że gile są niezwykle żywotne, samodzielne i odporne na choroby. Cechuje je duża płodność i silnie rozwinięty instynkt macierzyński. Mają dość dobrą orientację przestrzenną i w razie konieczności potrafią żerować na okolicznych polach. Jest to rasa godna polecenia dla początkujących hodowców i dla tych, którzy kochają gołębie, ale z różnych przyczyn nie mogą im poświęcać zbyt dużo czasu.